1. (807) Жәбир (р.а.) былай дейді: «Расулалла (саллаллаһу аләйһи уә сәлләм) бір күні сахабалардың алдына шығып, «Рахман» сүресін бастан-аяқ оқыған кезде, барлығы үнсіз отырды. Сонда ол: «Мен бұл сүрені жындарға да оқыдым, олар сендерден де жақсы қабылдады. Мен Алла тағаланың «(Ей, жындар мен адамдар), ендеше, Раббыларыңның қай нығметін жоққа шығара аласыңдар?» сөзін оқыған сайын, олар былай деді: «Уа, Раббымыз, біз нығметтеріңнен ешбірін де жоққа шығармаймыз, бүкіл мадақ-мақтау Саған тән.192