Məndən kədərlə heç nə arasında seçim etməyimi istəsəydilər, mən kədəri seçərdim.
Uilyam Folkner
hər qadın bir yaşdan sonra anasının xəstəliyindən tutacaq, baxışları onu xatırladacaq, xasiyyəti də oxşayacaqdı.
Liliya hər ortası çökən sufleni öz həyatına oxşadırdı. Ömrü boyu nə qədər əziyyət çəksə də birdən-birə hər şey dağılır, çökürdü. Həyatın kəşməkəşləri ona bu əfsanəvi yeməyi xatırladırdı. Sevinən kimi bədbəxtlik gəlib qapısını döyürdü. Tab gətirə bilmədiyini düşünməyə başlayanda yenidən güclənməyinin səbəbini özü də bilmirdi.
Sufle gözəl, ədalı qadına bənzəyir: nə vaxt nə edəcəyi məlum deyil.
Məndən kədərlə heç nə arasında seçim etməyimi istəsəydilər, mən kədəri seçərdim.
Dünyanın mərkəzi isə alimlərin dediyi kimi, böyük dəmir kürə deyil, hər evin mətbəxidir.
Somon balığı təkcə B vitamininin qaynağı deyildi, sadəcə, ləzzətli bir yemək deyildi, həm də dahilik idi. Bu balığı böyürtkən sousu ilə yeməyin yeganə səbəbi gözəl görünüş yox, İrlandiya miflərinin təsiri idi, mifdə deyilirdi ki, somon böyürtkən yeyərək daha çox elm sahibi olur. Hər tikədə balıqdakı dahilik insana keçirdi. Bu balıq yumurta qoymaq üçün şirin sudan duzlu suya keçirdi, şimalda yaşayan insanlar bu balığı iki dünya arasındakı əlaqə hesab edirdi
Amma hər kəs öz seçimi ilə yaşayır
Yuxu görmək simulyasiyadır, duyğular o qədər həqiqidir ki, insana əzab verir.
