Алла Расулы: «Мүміннің тілі – жүрегінің түбінде. Бір нәрсе айтайын деген кезінде, жүрегімен оны ойлайды, кейін сөйлейді. Мұнафық болса керісінше, жүрегі тілінің алдында. Бір нәрсе айтайын деген кезінде тілімен сөйлейді, жүрегімен ойланбайды»26 дейді.