Маған екі не үш хабаршы жіберемін деп едің?» – деп сұрайды. Сонда Әзірейіл (а.с.): «Шынында, солай болды. Қап-қара шашыңның ағарғаны, денеңнің күш-қуаттан қалғаны, беліңнің бүкірейгені – міне, солардың бәрі өлімнің хабаршылары еді», – деп жауап береді.

Әбу Али Даххак
28
баяндайды: «Бір тақуалы кісі бар еді. Ол өз заманының ұлы ғалымы болды. Ауырып төсекте жатып қалған екен, көргелі бардым. Жанында оқушылары отыр екен. Ол кісі өзі жылап жатыр. Мен одан:

– Ұстаз, неге жылап жатсыз? Бұл дүниеден кетіп жатқаныңызға ма?.. – деп сұрадым.

– Жоқ, дүниеден кетіп жатқаныма емес, намазымды мән бермей оқып жүргеніме жылап жатырмын, – деді.

– Қалайша? Сіз намазыңызды толық оқушы едіңіз ғой?! – дегенімде, ол:

– Рас, толық оқимын. Бірақ осы күнге шейін ақыреттен бейхабар намаз оқып жүріппін, – деп жауап берді.

«Уйунул-ахбар» атты кітапта Шақиқ әл-Балхи былай деген: «Адамдар үш нәрсені айтады. Бірақ істері айтқан сөздеріне кереғар:

1. «Біз Алланың кұлдарымыз» дегенімен, жауапкершіліксіз іс жасайды.

2. «Алла біздің ризығымызға кепілдік береді» дегенімен, көңілдерін дүние ғана тойдырады.

3. «Өлімнен қаша алмайсың» дегенімен, еш өлмейтіндей іс жасайды.

Бауырым! Өзіңді жөнге сал. Ұлы Жаратқанның алдында қай денемен тұратыныңды есіңе сал. Қайсы тілмен оған жауап беріп жатқаныңды ойла. Ол сенен анша-мұнша нәрселер туралы сұрағанда қайтіп жауап бересің? Сұраққа жауап, жауапқа сауал дайында. Алладан қорық. Ол барлық жасаған істеріңді біліп тұрады. Мүміндерге насихат айтып, үлгі бол. Алланың үкіміне мойынсұнсын және оған ширк келтірмесін