Цяпер давольна топкае багно

Гніль сотні год збіраючы, яно

Смуроднай жыжкаю узгадавала

Цьвятоў расістых чыстую красу.

Маліся ж, каб з літоўнасьці стрымала

Тут смерць сваю нязвонкую касу.