Төзімді жігіт болғанымен, Чарлздің бірбеткейлігі де өз басына жетерлік. «Қымбатты Мэри апа, мен сізге бәрін де түсіндіремін», — деп, ойын қайта жалғастырды.
Чарлз радионың ұңғыл-шұңғылын жетік білетін. Осы тақырыпқа лекция оқып тұрғандай. Ол өз мақсатына қалайда жету үшін радио тетіктерін біртіндеп сипаттай бастады.
Гартер ханым ұшы-қиыры жоқ көп сөздің тасқынына көмілді де, ештеңеге түсіне алмай, ақыры жиеніне ризашылығын беріп құтылды.
— Әрине, Чарлз, — деп міңгірледі ол, — өзің лайық деп тапсаң…
— Апатай-ау! — деді Чарлз кемпірдің шашбауын одан ары көтере түсіп, — радио деген, біле білсеңіз, мына сіз үшін таптырмайтын нәрсе ғой. Кешке дейін сарыуайымға салына бергенше, бір мезгіл соны ермек қылмайсыз ба?
Көп ұзамай дәрігер айтқан жеделсаты да орнатыла бастады. Бірақ мұның Гартер ханымға пайдасынан зияны көп болды: әлгі жеделсатыны орнату үшін үйге келген бейтаныс еркектерден зәресі кетіп, жан тапсыра жаздады. Жасы ұлғайған адамның әдеті емес пе, дүниесіне көз тігіп, торып жүрген біреулер шығар деп, жанын қоярға жер таппады.
Жеделсатының артын ала радиоқабылдағыш та орнатылды. Гартер ханым алғашында абажадай көп тетікті сандыққа күдіктене қарап, көп ойланды. Ал Чарлз болса, нағашы апасының назарын аудару үшін тағы біраз әрекет жасады. Радионы дамылсыз мақтап, тетіктерін бұрап, елпең қағып түсіндірумен болды. Мұндайда Гартер ханым арқасы биік орындығына жайғасып отырып алып, осы бертінде ғана пайда болған жеделсаты мен радио сияқты заттардың түкке тұрғысыз дүние екенін қайталап айта беретін.
— Тыңдап көріңізші, Мэри апа, сөйлеп тұрған Берлин! Тамаша емес пе? Диктордың даусын естіп отырсыз ба?
— Ызың мен қиқудан басқа еш нәрсе естіп отырған жоқпын.
Чарлз радиоқабылдағыштың тетігін одан ары бұрай түсіп, бір кезде «Брюссель!» деп қуана айқайлап жіберді.
— Шын ба? — деді Гартер ханым, енді, расында да, қуана жымиып.
Чарлз радиотолқынның тетігін тағы бір қозғап жіберіп еді, үйдің іші бейне бір ит қора секілді беймаза шуға толды да кетті.
— Енді біз ит қора толқынына тап болдық, білем, — деп, Гартер ханым қулана күлімсіреді.
— Ха-ха! — деді мәз болған Чарлз қуанышы қойнына сыймай, — енді сіз қалжыңдауға кірістіңіз бе, Мэри апа? Міне, мұныңыз тамаша!
Гартер ханым еріксіз езу тартты. Ол Чарлзді, шынымен де, жақсы көретін. Көп жыл бойы қолында Мириам Гартер дейтін жиен қызы тұрып келген. Мұрагерім сол болар деп ниет қылып жүргенде, Мириам үмітін ақтамай кетті. Шыдамы таусылды ма, әлде нағашы апасынан мезі болды ма, әйтеуір бір себеп болды. Гартер ханым іздегенде үйден табылмай, есіл-дерті сыртта болып, дала безер қызға айналды. Сөйтіп жүргенде, нағашы апасының көңілінен шықпайтын бір жас жігітке тап болды. Мұны білген Гартер ханым бір парақ қағазға себебін түсіндіріп жазды да, Мириамды анасының қолына қайтарып жіберді. Көп ұзамай-ақ Мириам әлгі жігітке тұрмысқа шығып алды. Нағашы апасы енді оған жаңа жыл мейрамы қарсаңында ғана сыйлық жіберіп тұратын болды.
Жиен қызынан әбден көңілі қалған Гартер ханым пейілін енді жиен баласына сала бастады. Чарлз оған