тәбетім ашылды. Біреуін алып жардым, сөйтсем әлі көк екен. Оны тастадым. Жақындау жерде киімі өте жұпыны, үстіне ара үймелеген бір аш адамға көзім түсті. Оған:

– Ассаламуғаләйкум, – дедім. Ол да:

– Уағалейкумус-салам, Ибраһим! – деп жауап берді. Одан:

– Мені қайдан танисың? – деп сұрадым. Ол:

– Ұлық, Құдіретті Алланы таныған адамға еш нәрседен қауіп жоқ, – деді.

– Сенің Ұлық, Құдіретті Алламен бір байланысың бар екенін көріп тұрмын. Сені мына аралардан қорғасын деп Алладан неге сұрамайсың? – дедім. Ол:

– Мен де сенің Алламен байланысың бар екенін көріп тұрмын. Өзің неге Алладан анарға деген тәбетіңді тежеуін сұрамадың? Анардың саған тигізер зардабы араның шаққанынан аса қатты! Араның шаққан ауруы бұл дүниеде қалады, ал анардың шаққаны (тигізер зардабы) ақыретке дейін жалғасады, – деді», – деген әңгімені келтіреді.

Құмарлық патшаны құл қылады, сабырлылық құлды патша қылады. Жүсіп пайғамбар (а.с.) сабырлылығымен Мысырдың патшасы болды. Зылиха патшаның жұбайы еді. Тәнқұмарлығына алданғаны үшін ұятқа қалып, бейшара жағдайға түсті. Себебі Зылиха Жүсіпке ғашық болып қалғаны үшін сабыр қыла алмады.

Әбул Хасан ар-Рази баяндайды: «Бірде әкесі екі жыл бұрын қаза болған әкесін түсінде оттан киім киіп жүрген жағдайда көріп: «Уа, әкетай, неге тозақылардың арасында жүрсің?» – деп сұрайды. Әкесі: «Балам, мені нәпсім тозаққа түсірді. Нәпсіңе алдана көрме!» – деп аянышты жауап берді