Аяулы анасының жанында болу сәбидің жүрегіне тыныштық, ал ардақты әкесінің қасында болу қауіпсіздік сезімін сыйлайды. Бала үшін тыныштық пен қауіпсіздік – ең ұнамды сезімдердің бірі. Сондықтан бала ата-анамен бір бөлмеде жатқысы келуі мүмкін. Бұл қалыпты жағдай. Алайда белгілі бір жастан кейін ата-аналар батылдық танытып, баланы бөлек жатқызу керек. Алғашқы кезде (баланың алғашқы жылдары) баланың төсегі ата-ана бөлмесінде тұрса болады. Әсіресе алғашқы айларда ата-ананың жылуын сезінуі үшін бір бөлмеде ұйықтағандары абзал. Бұл – баланың тұлғалық дамуына да жағымды әсерін тигізеді. Екі жасқа толғаннан кейін бөлек ұйықтауға үйреткен абзал. Ол үшін алғашқы кезде анасы не әкесі бала тәтті ұйқыға еніп кеткенше жанында болғаны дұрыс. Төрт жастан кейін баланы бөлек бөлмеде жатқызуға болады. Бұл жаста баланың санасы жетіліп, қалыптаса бастайды. Ата-анасының арасындағы өзгеше қарым-қатынасты түсіне алмайды. Ата-ана мұндай тәуекелге бармауы тиіс, себебі бала көргендері мен естігендерін теріс түсініп, басқаша қабылдауы мүмкін. Ойындағы түрлі сұрақтар баланың ата-анасынан алшақтауына немесе еліктеуге және көргенін қайталауға әкелуі мүмкін. Сонымен қатар, ата-анамен бір бөлмеде ұйықтайтын балалар ата-анаға шамадан тыс байланып қалады, тіпті ата-анаға тәуелділік қалыптасып қалады, кейін қоғамда өзін еркін ұстай алмауы мүмкін. Қорыта айтқанда, бала жеке бөлмесінде, ата-анадан жырақ ұйықтағаны жөн. Егер оған жағдай келмей жатса, кем дегенде балаңыз 3,5-4 жасқа толғанға дейін бір бөлмеде ұйықтауға болады.
Балам өз орнында ұйықтамайды!
Балаңыз өз бөлмесінде мүлде ұйықтағысы келмей ме немесе өз бөлмесінде ұйықтай тұра түн ортасында оянып сіздің қасыңызға келе ме? Мәселені шешу үшін, ең алдымен, не себепті балаңыз өз бөлмесінде ұйқтағысы келмейтінін біліп алыңыз. Бәлкім, мәселе бөлмеде болар? (Мәселен, қорқыныш, түрлі әдеттер т.б.) Немесе отбасыңыздағы бір мәселемен байланысты ма? Мәселенің қайнар көзін тауып алған соң шешімді де табу оңайға соғады. Егер айтарлықтай себеп таппасаңыз, балаңыздың өз бөлмесін жақсы көріп к