Америкалық философ Эрих Фром «Бостандықтан безу» атты еңбегінде бұл синдром адамның өз-өзінен қашуынан туады деп түсіндіреді. Кей адам өз еркіндігін теріс пайдаланып, өмірін босқа өткізеді. Нәтижесінде оның көкірегінде бостық пайда болады. Енді ол үшін өзімен бетпе-бет келуден, оңаша қалудан, бос отырудан артық азап жоқ. Ең бастысы – ойланудан қорқады. Сол үшін көңілін әр нәрсемен алдауға тырысады. Біреу саяхатқа шығады, біреу ойын-сауыққа құмар болады, біреу аңға кетеді, біреу достарымен сыра ішеді, біреу жаңа көңілдес іздейді, ал енді біреу өзін жұмысқа жүктейді. Жүктегенде де бос уақыты қалмайтындай жегеді.