Қиындықтан қорықпай, біреудің бақыты үшін саналы түрде азап арқалаған ақжүрек адамдар тіршіліктің бүкіл шырыны мен хикметін сорып алады. Олар сәтімен қартаяды. Өлімнен қорықпай мағыналы өмір сүреді.
Ынтымақ та оқумен, тоқумен, шыңдалумен, шынығумен келетін қалыпты құбылыс екен ғой», – деп ғибрат алдым
өмірдің сапасы жаспен өлшенбейді. Мәнмен, мағынамен, өнегемен өлшенеді. Күтпеген тұстан бас салатын болғасын да әр сәтте ар-ұяттың әміріне құлақ түріп, сақ отырғаннан басқа айлаң да жоқ бұл ажалға.
Джеймс Холлистің «Өміріңнің екінші жартысынан Мән табу. Қайтсек ақырында ақыл кіріп шынымен есейеміз?» (Finding meaning in the second half of life.
Қазақша айтқанда, сом алтынды басып отыру үшін де көтен керек!
Көптің талқысы мен талауынан қорқып өмір сүретін көңіл күйді КОНФОРМИЗМ дейді.
– Атың кім?
– Әлихан.
– Не елсің? Руың кім?
– Шеркеш.
– Жасың нешеде?
– Сегізде.
– Кімнің үмбетісің?
– Мұхамбет пайғамбардың.
– Кімнің досысың?
– Төрт шадиярдың.
– Басыңда не бар?
– Тәж-дәулет.
– Көзіңде не бар?
– Нұр Мұхамбет.
«Екі күн бұрын ойлаған, бір күн бұрын болжайды» дейді атам қазақ.
«Қатынның сорлысы ер қориды. Еркектің сорлысы жер қориды»
