Қайғыру — адамның өзіне жоғалтуды мойындауға рұқсат беруі. Бұл қанша уақыт алатынын болжау мүмкін емес. Бірақ егер өзіне уайымдауға тыйым салса, онда алуы мүмкін уақыттан да көп болатыны анық.
Бұл жағдайда өзін аялау — біраз уақыт қайғыға толы қалтамен жүруге тура келетіндігіне көну. Кеудені жіберген кезде босайды. Бұл — қалыпты жағдай, одан өлмейсіз және бұдан жаман күйге түспейтініңіз анық.
Бұл ретте өзіңізді «уайымдау әсерінен уайымдау» тұзағына түсірмеуге тырысыңыз.
Адам өз шындығымен өмір сүруі керек, өз тұтастығын табудың бұдан жақсы жолы жоқ. Азын таңдағанда біз әлдебір өзге нәрсені таңдаймыз. Біз үшін.
Егер сіз мұңға батсаңыз, бұл — сол сәттің шындығы, оны жоққа шығарудың қажеті жоқ.
Өзін аялау сіз басқалардың не ойлайтынына қарамай және сезімдерді жақсы мен жаманға бөлмей, сезілгеннің бәрін сезінуге мүмкіндік беруден басталады.