Менің есімім Кэти Ш. Жасым отыз бірде. Донорларға көмектесіп, қолғабыс тигізіп жүргеніме де он бір жылдан асыпты. Әрине, аз уақыт емес, бірақ менің осында жыл соңына дейін қалып, әлі де сегіз ай жұмыс істеуім қажеттігі айтылды. Сонда орталықтағы жұмысымның жалпы мерзімі он екі жылды құрамақ. Мені мұнда ұзақ уақыт бойы керемет бір жетістіктерім үшін ұстап отырмағандарын түсіндім. Негізі жақсы ісімен көзге түсіп, бірақ көп бөгелмей, екі-үш жылдан кейін-ақ жұмыстан шығып кеткен көмекшілер де болды. Керісінше, істеген ісі түкке тұрғысыз, бірақ осында он төрт жылдан бері жүрген елеусіз біреуді білемін. Әрине, мұны мақтану үшін айтып отырғаным жоқ, дегенмен олардың бәрі менің жұмысыма риза екенін сеземін. Өзімнің де көңілім толады. Менің донорларымның жағдайы біз күткеннен де жақсы нәтиже беретін. Оңалту және сауықтыру шаралары жылдам жүріп жатты. Тіпті ағза мүшесін төртінші рет бергелі отырғандарға да халінің нашар екені жайында анықтама берілмеген. Енді осы жерде мені мақтанып отыр десеңіздер, келісемін. Донорларға көмектесіп, олардың денсаулығының қалыпқа келуіне жағдай жасайтын бөлімдегі міндетімді маңызды деп есептеймін. Оларға деген ішкі бір түйсігім қалыптасып, не қалайтынын жан дүниеммен сезінетіндеймін. Қай кезде менің көмегіме мұқтаж екендігін, қалай сергіту қажеттігін, тіпті оңаша қалғысы келетін сәттерін де жақсы білемін. Әңгімесін сабырмен тыңдаймын. Қай жерінде әңгіме бағытын өзгерту керектігін, тіпті қайталап тыңдаудан жалыққанымда қолымды бір сілтеп жүре беретін кездерім де болады.
Қалай десек те, өзімді ерекшемін деп есептеген емеспін. Өз міндеттерін менен кем атқармаса да, еңбегі еленбей жүрген көмекшілер де бар. Егер солардың бірі менің бір бөлмелі пәтерімді, астымдағы көлігімді, бәрінен бұрын қандай донорға қамқорлық жасау қажеттігін тек өзімнің ғана таңдай алатын мүмкіндігімді көре алмай, қызғанышын білдіріп жатса, әрине, түсінемін. Оның үстіне мен Хейлшем мектебінің шәкіртімін ғой. Осының өзі олардың маған қырын қарауына жетіп жатыр.
