шапқын кетті. Үйді - үйіне тарқаған жұрттың аузындағы сөздері:
— Егер
Тоқсанбай байға ас11 берілетін еді, соған сауын22 айтып
Қобыландының — Тайбуырылы, Алпамыстың — Байшұбары, Қамбардың — Қарақасқасы,
«Шапқанда байдың ұлы, тоқтағанда еске түседі»
«Жақсының жақсылығын бетіне айт, нұры тассын, жаманның жамандығын бетіне айт, құты қашсын»
Киеге, аруаққа сенетін ол кездегі елдің ұғымында «бақыт»—деген—«құс». Сондықтан, ұшқан қаршығаға көз тіккен қалың жұрт, «аруағым бар, түсіме ылғи қаршыға боп кіреді» дейтін еді Балуан; бұл Балуанның қаршыға боп көрінген аруағы» деп шуласты.
Қазақтың кең даласы тұтас өртенсе, оны сөндіру патшаға оңай бола қоймас; білетіндер осы патшаны соғыстан қалжырады деп жүр. Тәуекелге бел байлап ұстасып көрейік, мүмкін жығармыз. Бірақ, қазақ атанған ел боп тұтас қимылдайық!
күннің, батуға айналған жарты жағы жердің астына малынған кезде, Балуан Шолақ көзін қатты жұмды да, жарқырата ашып қайта жұмды... Бұл — көзін дүниеден біржола жұмуы еді...
Кескінін де түгел көреміз, әнін де түгел естиміз» деп, халық Кененді биік бір құм -шоқының төбесіне отырғызды. Өздері сол шоқының төбесінен төмен сорғалай, етекке жайыла орналасты.
жанған отқа көзсіз көбелек қана түседі.
